Τελειωσες για μένα.........

Σκεφτόμουν απόψε...
Για πόσους και πόσους λόγους έχω νιώσει το τέλος - ή αν όλοι αυτοί οι λόγοι είναι απλώς οι διαφορες όψεις μιας και μόνο κατάστασης
Για το τέλος του έρωτα ή του "έρωτα" σκέφτομαι...
Σαν να με μελαγχολεί το οτι μπορεί να τελειώσει (μέσα μου τουλάχιστον) έτσι "απλά"...
Σκεφτόμουν πώς έχω πεί μέσα μου το "τελειωσες για μένα"...

Τέλειωσες για μένα - δεν είσαι η σκέψη μου, το γλυκό μου μαράζι πλέον...

....επειδή φοβάσαι να με έχεις δική σου
ή
...επειδή με θέλεις πάνω απ'όλα για να επιβεβαιώνεσαι - οτι σε θέλουν
ή
... επειδή εγώ εθελοτυφλούσα και σ'έβλεπα σαν κάτι αξιόλογο - και πια, επειδή νιώθεις οτι "με κατέκτησες", σταμάτησες να κρύβεσαι
ή
...επειδή όλη σου η στάση, τα λόγια σου, οι χάρες που μού έκανες, η ζέστη που μου έδινες κατάλαβα οτι απλώς ήταν σαν "προκαταρτικά" για το σεξ
ή
... επειδή οι αναστολές σου ή οι όποιοι φόβοι σου είναι μεγαλύτεροι απ'τους δικούς μου - και βαρέθηκα να περιμένω
ή
...επειδή άρχισες να κρατάς τα αισθήματά σου μέσα σου και μ'άφησες στο κρύο....

Σαν να έχω... τύψεις κάθε φορά που παγώνει η καρδιά μου!!!
Μα γίνεται τόσο "απλά" ,τόσο φυσικά κι αβίαστα.... δε μπορεί να είναι λάθος κάτι τόσο αυθόρμητο,λέω.
Καμια φορά, περνάει από το μυαλό μου μήπως εγώ είμαι "περίεργη" ή πολύ εγωΐστρια ή ιδιόμορφα κυκλοθυμική ή κάτι τέτοιο....
Δεν ξέρω.
Και φοβάμαι οτι ώσπου να μάθω -ή κάποιος να μού μάθει- θα είμαι πάντα σε αδιέξοδες σχέσεις...